| Op 2 november 1944 nam de toen 18-jarige Piet Snoeijers een besluit dat hem zijn leven zou kosten. Samen met zijn vriend en achterbuurjongen Piet ‘de Bok’ Augustijn sloot hij zich aan bij de Canadese bevrijders die op dat moment in een hevig gevecht met de Duitse bezetters verwikkeld waren. Zwaargewond in een greppel De jongemannen wezen de plekken aan waar de Duitsers zich verschanst hadden. Niet lang daarna raakten beide jongens gewond. Augustijn kreeg een granaatscherf in zijn been, maar kon nog terug naar huis vluchten. Piet Snoeijers lag echter zwaargewond in een greppel. Pas nadat de gevechten afnamen konden de Steenbergse verzetshelden Koos Veraart en Piet Lammerée hem ophalen en naar het burgergasthuis in Steenbergen brengen. Hij overleed twee dagen later onderweg naar het ziekenhuis in Antwerpen. Eregraf In juni 1945, heel Nederland was inmiddels bevrijd, kwam er een brief binnen bij burgemeester en wethouders van de gemeente Steenbergen. Het was een verzoek van de Welbergse buurtvereniging ‘Eensgezindheid’ om een collecte te organiseren om een eregraf voor Piet te realiseren. Het verzoek werd ingewilligd en Piet kreeg een eregraf op de begraafplaats van Welberg. Daarnaast ligt sinds 2020 een nieuwe wijk die zijn naam draagt. |
